HURAIAN DHOWABIDH QIRAAT MUTAWATIRAH
Pada bahagian ini penulis akan memperincikan setiap dhowabidh (rukun-rukun) berdasarkan keutamaannya, iaitu susunan terbalik bait Thoyyibah.
Namun sebelum itu sukalah saya ingatkan para pembaca sekalian bahawa Imam Ibnu al-Jazari telah menjadikan dua rukun iaitu rasm dan bahasa arab sebagai sebahagian daripada ta'rif.
Hal ini tidak disebut oleh ulama' selain beliau. Malahan sesetengah ulama' berpendapat kedua-dua rukun tersebut sudah terkandung dalam rukun pertama iaitu Tawatur Sanad. Cuma yang khilaf ialah adakah perlu disebutkan atau tidak.
Pendapat yang mengatakan tidak perlu disebutkan kembali dua rukun tersebut lebih aula (didahulukan). Ini kerana asal ketetapan bagi al-Quran ialah tawatur. Justeru, dua ketetapan tadi ialah sokongan kepada yang asal.
Bagi menguatkan lagi hujjah ini, al-Quran itu sendiri telah diturunkan dalam bahasa Arab. Maka mana mungkin wujudnya bacaan (qiraat) selain daripada bahasa tersebut.
Firman Allah s.w.t. dalam surah Yusuf, ayat 2:
Maksudnya: "Sesungguhnya kami telah menurunkan al-Quran itu dalam bahasa Arab."
Di samping itu, al-Quran ini telah ditulis dengan rasm (tulisan) yang disepakati (ijma') semua sahabat r.a., maka tiada ruang penerimaan bagi bacaan atau tulisan lain sekiranya bertentangan dengan apa yang telah disepakati.
Firman Allah s.w.t. dalam surah Yusuf, ayat 2:
إنا أنزلناه قرآنا عربيا
Maksudnya: "Sesungguhnya kami telah menurunkan al-Quran itu dalam bahasa Arab."
Di samping itu, al-Quran ini telah ditulis dengan rasm (tulisan) yang disepakati (ijma') semua sahabat r.a., maka tiada ruang penerimaan bagi bacaan atau tulisan lain sekiranya bertentangan dengan apa yang telah disepakati.
0 comments:
Post a Comment